Annelik neden yalnız hissettiriyor? ‘Her şeyi tek başıma yapmak zorundayım’

Gazeteci Charissa Promes, 2018’de bir koçluk kursu açmaya karar verdi ve perinatal koçluk konusunda uzmanlaştı. Charissa’nın Phaeden (5), Efron (3) ve Noël (1) adında üç çocuğu vardır. Anneliğin yalnızlığı da getirdiğini ve kendinizi tamamen yok sayabileceğinizi deneyimledi. “Kaygısız hayatınıza veda etmek ve yeni bir çocuğun sorumluluğuna alışmak yas tutan bir süreç” diyor.

Çeşitli girişimlerle annelere hayatlarının bu yeni döneminde yardımcı oluyor. Bir koç olarak, annelere hayatlarındaki zorluklarla daha fazla barış ve denge içinde başa çıkmaları için 1’e 1 rehberlik ediyor. Anne Buluşması seansları ile anne gruplarını bir araya getirerek yalnız kalmamaları ve birbirlerine destek olabilmeleri için anneleri bir araya getiriyor.

Annelik neden genellikle yalnız hissettirir?

Promes, anneliğin başlangıcında kendini yalnız hissettiğinde kendisinin ne yaptığını anlatıyor. “O zaman yardım istemedim. Dürüst olmak gerekirse, yardım almanın mümkün olduğunu bile bilmiyordum. İşte tam da bu yüzden şimdi kendimi kadınları ve anneleri bir araya getirmeye adamak istiyorum.

Pek çok anne kendini yalnız hisseder ve her şeyi kendilerinin yapması gerektiğini düşünür, ancak bir partner de anne rolü oynayabilir ve çocukla işbirliği yapabilir. İşlerin farklı yapılabileceğini bilmeden her şeye göz kulak olması ve tüm topları havada tutması gereken menajerdim.

her şeyi tek başına yap

Partnerim de üzerine düşeni yapmaya açık olsa da, kültürel olarak yönetici rolü genellikle anneye düşüyor. Ben de çevremde örnek olarak gördüğüm şeyi yaptım.

Özellikle emzirirken kendimi yalnız hissettim. Geceler çok uzundu ve birkaç saatte bir kendi kendime uyanıyordum. Yeni bir anne olarak endişelendiğim her hıçkırık ve lekeye cevap bulmak için gecenin bir yarısı uyuyamadım ve Google’da arama yaptım. Her şeyi tek başıma çözmem gerektiğini düşündüm ve çoğu zaman karanlıkta uyanan tek kişi gibi hissettim.”

Destek yok

Geriye dönüp bakıldığında, Promes yeni bir anne olarak bu yalnız dönemde destek almak isterdi. “Ebemin beni, yaşadıklarımı tanıyabileceğim bir grup başka anneye yönlendirmesini isterdim. Yaşadıklarımı, yaşadıklarımı anlayan diğer annelerle paylaşabilseydim yardımcı olabilirdi.

Çok yabancı bir bölgeydi ve sık sık kendimi izole edilmiş hissettim. Artık o izolasyondan nasıl çıkacağımı daha iyi biliyorum ve çevremde çok daha fazla destek arıyorum. Ayrıca annelerin ruh sağlığına daha fazla önem verilmesi faydalı olacaktır. Danışma ofisi sadece çocuğun nasıl olduğunu sorar ama sizin yaşam durumunuz da değişir ve sizin de desteğe ihtiyacınız vardır. İlk hafta nasıl olduğumu sordular ama sonra bir daha asla.

İş ile kombinasyon

Anneler genellikle Promes ile iş ve ev yükümlülüklerinin birleşimini, hırslarını çocuklarını büyütmekle nasıl birleştirebileceklerini tartışırlar. Önemli bir konu, evdeki görev dağılımıdır, genellikle bir dengesizlik vardır. Bu sadece bulaşık yıkamak ve çamaşır yıkamak gibi fiziksel işlerle ilgili değil, aynı zamanda günlük hayatı planlamanın ve organize etmenin zihinsel yüküyle de ilgili.

“Kreşte fazladan bir takım kıyafet, zamanında yıkanması gereken spor kıyafetleri veya çantada bisküvi düşünenler genellikle annelerdir. Bunların hepsi, annelerin çok fazla zaman ve dikkat gerektiren küçük lojistik detaylarıdır. Anneler, ailelerini çevreleyen tüm yükümlülükleri yerine getirmek için gerekli olan sürekli planlama nedeniyle büyük bir zihinsel yük yaşarlar.

Cinsiyet eşitsizliği

Promes, “Burada cinsiyet eşitsizliği rol oynuyor, doğum yapan ebeveyn genellikle yönetici olarak görülüyor” diyor. “Eşcinsel çiftlerle bile. Emzirme, bebeğin anneye hızlı bir şekilde bağlanmasını sağlar.

Bu, çocuk sahibi olmadan önce rolleri 50/50 olan çiftler için bir çocuğun gelişinden sonra da değişebilir. Doğum yapan ebeveynin üzerindeki yük, eşine her zamankinden daha çok ihtiyaç duyduğu bir zamanda ağırlaşır.

Annelerin genellikle yetersiz olarak görülen zamanları hakkında birçok araştırma yapılmıştır. Bazen annenin zaman konusunda daha esnek olduğu aşikar görünür, bunu küçük şeylerde görebilirsiniz. Eşlerden biri ekmeği tezgahın üzerine bırakır veya ceketini yere atar. Annenin bunu açıklığa kavuşturması ve böylece annenin zamanının daha az değerli olduğunu düşündürmesi sızar.”

Rolleri geliştirmek

Promes, evdeki rol paylaşımını iyileştirmek için bir dizi ipucu veriyor. “Partnerinizle açık bir konuşma yapmak değerli bir ipucudur. Sohbette suçlamalarda bulunmamak, hücum ve savunma oyunundan kaçınmak önemlidir. Örneğin bir Cuma gecesi için bir toplantı ayarlamak ve kendinizi bunalmış hissettiğiniz için evde işbölümü hakkında konuşmak istediğinizi söylemek, eşinizin hazırlanmasına ve bundan sonra ne olacağını bilmesine yardımcı olacaktır.

Kontrolü bırakabilmek de önemlidir. Bu, yardım aldığımızda minimum olanı kabul etmemiz gerektiği anlamına gelmez, ancak yine de, ortağımıza mikro yönetim hissettirmemeliyiz. Örneğin, eşiniz bulaşıkları devralıyorsa, bunun tam olarak ne anlama geldiğini ve nedenini birlikte kararlaştırın. Standartlarınızın değişebileceğini göreceksiniz. Yıkadıktan sonra gideri temiz bırakmak herkes için açık olmayacaktır. Evdeki daha iyi bir denge, ikiniz için de daha fazla suçluluk duymadığınız zaman anlamına gelir, bu da ruh sağlığınıza ve ilişkinize fayda sağlar.

Eşit rol dağılımı

Dengeli bir hanehalkı dağılımı mutlaka 50/50’lik bir dağılım anlamına gelmez. Evden uzakta daha az gün çalışıyorsanız, daha fazla görev üstlenmeniz sizin için daha mantıklı olabilir. Bu, her şeyi yapmanız gerektiği anlamına gelmez. En önemlisi, her iki ortağı da içeren eşit bir bölünme gibi geliyor.

Onlarca yıl öncesinin feminizmi çok şey başardı ve bize farklı haklar verdi. Ancak biz kadınlar olarak evimizde hâlâ sorumluluklarımızın olduğu gerçeği yeterince dikkate alınmamıştır. Hala bu görevlerin yeniden dağıtılmasını bekliyoruz.”

Yalnız mı yalnız mı? Fark sandığınızdan daha büyük